Een dagje afhakings

Oeps, verslapen! Het is welgeteld mijn 3e Engelse les en ik ben niet op komen dagen. Wat voel ik me een slecht mens. Ik voel me ook echt niet zo fit, dus besloot ik maar in bed te blijven liggen om wat meer uit te rusten. Ik had geen nummer van mijn 'leerlingen' , dus kon ook niets laten horen helaas, maar ik zou maandag wel even binnenlopen om alles uit te leggen. Heel vreemd, ik ben wel 2x wakkergebeld door mensen die in het Spaans vroegen waar ik was en aan het lachen waren, dus ik ben ervan uitgegaan dat dat die meiden waren, dus heb ik in mijn halve slaap in het Spaans uitgelegd dat ik niet zo fit was en daarna nog een smsje gestuurd met de uitleg dat ik geen telefoonnummer had e.d. (waar ik nog best trots op was voor zover dat in deze situatie van toepassing kan zijn, maar ik geloof dat het best te begrijpen was wat ik allemaal aan het vertellen was), maar ik kreeg geen reactie. Een beetje bang was ik wel dat ze boos zouden zijn en geen les meer zouden willen (wat ik best zou begrijpen), maar later bleek dat ze mijn telefoonnummer ook niet hadden en dus had ik geen idee meer wie me nou eigenlijk gebeld heeft en aan wie ik smsjes gestuurd heb. Maar goed, niet zo fit dus; dat betekent ook afhaken van de plannen om te gaan paintballen met de hele groep, incl. jongens uit het weeshuis van een Engelse vriend van ons. In plaats daarvan heb ik het heel de dag rustig aan gedaan en mijn blog wat bijgewerkt, dat was nodig ondertussen. Toen iedereen helemaal dood thuiskwam, had ik weer energie voor 10 en was ik helemaal klaar voor het avondprogramma. Mijn huisgenootjes konden echter niet meer, dus die zij gaan rusten terwijl ik met een Nederlandse vriend het eten klaarmaakte. Dat duurde langer dan verwacht (hoe kan het ook anders als ik (mede) kook..). Uiteindelijk konden we rond 10 uur beginnen aan ons maaltje, bestaande uit nasi die wel wat weghad van aardappelpuree en zelfgemaakte sambal. Echt een succes, we hebben allemaal lekker gegeten terwijl de eerste gasten alweer binnendruppelden voor het indrinken. Drukdruk, eten, opruimen, afwassen, zorgen dat iedereen alles had wat ie wilde, douchen, etc. En daarna was het al gauw tijd om te gaan. Een leuke avond, met weer een verrassend eind... Voor de deur van het appartement kwam ik erachter dat mijn telefoon niet meer in mijn tasje zat. Mijn een week geleden gekochte telefoon, ter vervanging van mijn andere die gestolen was. Maar, geen paniek, ik ging ervanuit dat ik hem bij Mama Africa had laten liggen, waar ik praktisch tegelijkertijd met het personeel naar buiten ging, wat zou moeten betekenen dat ie weggehaald kan zijn. Als ie daar niet ligt, is ie dus of door iemand van het personeel alsnog meegenomen en dan is het gewoon mijn eigen schuld, of ik ben gezakkenrold op weg naar huis. Ik weet het gewoon echt niet. Het is in ieder geval goed balen. Ik heb me in ieder geval al laten informeren bij wie ik navraag kan doen naar mijn telefoon, dus ik heb weer een missie. Nu is alles toch gesloten, dus kan ik praktisch niets doen. Dan toch maar gewoon even mijn rust pakken, ondanks deze pech en morgen of maandag op zoek gaan, aangezien mijn dag morgen al redelijk vol zit en er eigenlijk vrij weinig kans is om tussendoor even naar de plaza te lopen rond de tijd dat de zaken daar opengaan (9 uur 's avonds). Dat wordt dus in ieder geval weer een dagje overleven zonder, maar daarin ben ik ondertussen wel ervaren, helaas...