Het eerste resultaat van mijn inspanningen :)

Mijn bloemetje is af! Eindelijk. Het einde is een beetje jammer, maar het is een leuke poging tot. De bovenste helft dan wel, het steeltje moet ik nog aan beginnen. Mami Kathi en de meiden zijn heel enthousiast en zeggen dat het er heel leuk uitziet, maar ik weet en zij weten dat het echt niet zoveel waard is.. Maar toch heel aardig van ze. Aangezien er op het moment geen bollen wol liggen, mag ik verdergaan met iemand anders' tarea (taak). Maar toen dat meisje later binnenkwam en zag ik dat met haar werk bezigwas, was ze geloof ik niet zo blij. Dus heb ik al gauw het werkje weer afgegeven aan haar
en verder wat gepraat en vooral gekeken en zelfs nog even (stiekem) gelezen op mijn e-reader. Jaja, je gaat de gekste dingen doen als ze je niet echt nodig hebben ;). Het leuke aan het werk is het contact met de meisjes, als dat er is. Soms hebben we hele gesprekken, soms gaat het alleen over Engelse woorden en woorden in Quechua (wat ik echt een extreem moeilijk taal vind) en andere keren zijn de meiden of heel erg ingespannen bezig (en ik ook) en dus wordt er niks gezegd, of moet iedereen helemaal stil zijn, wat ik altijd een beetje raar over vind komen, bijna als een of ander werkkamp. Maarja ik weet het fijne nu eenmaal niet van de organisatie, dusja ik vind dat ik niet zomaar mag oordelen. Ik weet dat de mami's het beste met de meiden voor hebben, maar soms vind ik dat ze wel hard optreden t.o.v. de meisjes.. Nouja, de meisjes hebben natuurlijk ook een achtergrond en ik neem aan dat ze wat discipline nodig hebben, ik zou alleen graag willen dat ik wat meer van de situatie af wist zodat ik wat meer kan beoordelen wat ik er nu eigenlijk van vind.

's Avonds ben ik voor het eerst in 2 weken thuisgebleven, een voornemen sinds anderhalve week en ik heb tot half 1 's nachts aan mijn blogachterstand gewerkt, een productief avondje dus.