Spanning en sensatie op de zondagmiddag

Zondagmiddag, de plannen zijn om met de groep naar het voetbalstadion te gaan om een regionale wedstrijd te bekijken. Rond 2 uur werd ik wakker, om half 4 begon de wedstrijd, dat zou op zich te doen moeten zijn. De plannen waren even lunchen en dan als ik op tijd was zou ik gauw naar de voetbalwedstrijd gaan. Helaas was ik even vergeten dat het hier normaal is om uitgebreid te lunchen, dat betekent eerst boodschappen doen, dan zeker een uur eten bereiden en dan lekker genieten van een warme maaltijd. Dat hebben we dus ook gedaan, maarja voordat ik begon aan de eerste groente snijden was het al 3 uur, en dus zou ik de voetbalwedstrijd nooit meer halen. Nouja dan maar lekker rustig aan doen he. Na het eten hebben we nog het einde van een in het Spaans nagesynchroniseerde Fast & Furious en James Bond gekeken, wat de geloofwaardigheid toch wel lichtelijk omlaag haalt, maar wel leuk om een keer te zien en weer een goede oefening natuurlijk. Daarna was het toch echt tijd om nog even bij te komen van al deze inspanning, eten koken en opeten is erg zwaar soms. Dus terwijl iedereen in de kou bij de voetbalwedstrijd zat, lag ik lekker in bed met mijn ogen dicht, wat een leven hier. De wedstrijd was blijkbaar wel oke, maar uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat het voor iemand met barweinig interesse in voetbal toch niet heel bijzonder is. Daar komt nog bij dat het hier altijd koud is en dat het op een gegeven moment zachtjes is gaan regenen, waardoor ik me niet heel vervelend voelde dat ik het heb moeten missen. Om 8 uur waren er bij ons thuis gasten om te eten, ter afscheid; een Israelische vriend en een Nederlandse. Daar hebben we nog even mee bij kunnen kletsen, aangezien de ene een week in het ziekenhuis had gelegen en de ander een week in Bolivia was geweest, wat ik wel op prijs stelde, aangezien ze allebei weer op het punt stonden te vertrekken. Na het grote afscheid, waarbij we afgesproken hebben morgen nog te gaan lunchen, dus overleefden we dit 'afscheid' nog wel, was het tijd voor een bakje koffie in de stad, en daarna lekker degelijk weer mijn bedje in.