last-minute citytrip

Vandaag moet ik verplaatsen naar een andere kamer en aangezien we morgen toch richting Guatapé gaan, is dit een goede reden om nu vast zoveel mogelijk van mijn spullen in te pakken. En ja, ook even mijn kleding wassen, met de hand uiteraard... Wat een pret. Alle hostelgangers hebben me al minstens een keer uitgelachen om de rotzooi en vol medelij aangekeken toen ik zei dat ik alles moest gaan opruimen, dus het medeleven heb ik in ieder geval, dat maakt het zoveel beter. Om 9 uur zou de wekker gaan, maar omdat de Argentijnse meiden die bij mij op de kamer liggen rond een uur of 7 weg zouden gaan, ben ik rond die tijd voor het eerst wakker geworden, totdat ze ook echt gingen (om 08.20...). Maar goed, ik heb in ieder geval afscheid kunnen nemen. Ook moeten we vandaag op zoek naar een pinautomaat, waarvoor we de politie even om hulp hebben gevraagd, toen we die niet op eigen kracht konden vinden. En wat zijn Colombianen toch behulpzaam; de agenten begeleidden ons van de ene naar de andere automaat, in de hoop dat we er een zouden vinden die wel werkte met onze passen. Uiteindelijk zijn we zeker een uur onderweg geweest, waarvan minstens een half uur met de agenten, wat een freepass was voor het oversteken van de weg zonder te hoeven wachten of kijken, die kerels liepen overal gewoon voorlangs en iedereen stopte, en vele vragende blikken onderweg (wat zullen die toeristen nu weer gedaan hebben). Uiteindelijk is het gelukt, waarna we weer naar huis zijn gesnelwandeld, aangezien er letterlijk nog een berg werk op mij lag te wachten in het hostel, op mijn bed welteverstaan. Verder had ik afgesproken om vandaag naar een museum te gaan met een Chileense vriend, dus een beetje op tijd klaar zijn was ook gewenst. Om 1 uur was het me eindelijk gelukt en kon ik door naar het volgende agendapuntje: een museum in de vorm van een kasteel, waar we een tour kregen (geheel in het Spaans natuurlijk) van iemand die volledig geen zin in haar werk had en die naar mijn verwachting ook vond dat ze te weinig betaald kreeg. Na de tour hebben we even van het uitzicht kunnen genieten in de megagrote kasteeltuin, echt gigantisch, net als in de film, met groene vlaktes, bloemetjes, fonteintjes, tuinmannen, mooie stenen paden en grote bomen. Heerlijk. Daarna op naar een eettentje (wat zal het vandaag zijn: rijst, gebakken vlees, friet en salade toevallig?) en naar een parkje dichtbij. Alweer zo'n mooie plek, net als in de film, vlakbij allerlei eettentjes maar volledig afgesloten van de rest van de wereld. En op naar de volgende plek, ja die laatste dag in Medellín moet natuurlijk volledig uitgebuit worden, el parque de las luces. En letterlijk, zo'n soort plek heb ik eens in een film voorbij zien komen (het is of Friends with Benefits of Love and Other Drugs waarbij ze tegen het eind door een park met heel hoge lichtgevallen lopen). Na een week dacht ik wel al redelijk veel van Medellín te hebben gezien, maar blijkbaar is er nog steeds zoveel meer... Een mooie afsluiting van mijn tijd in Medellín. Nee, die was trouwens pas echt compleet na mijn plastic bekertje koffie en stukje cake op een van de terrasjes in de buurt van het hostel. Morgen op naar Guatapé!