Wat een reis
Door: Sharon van der Heijden
Blijf op de hoogte en volg Sharon
12 Augustus 2017 | Nederland, Asten
Bello-Medellín-Guatapé-Rincón del Mar-Cartagena-Santa Marta-Minca-San Gil-Bogotá-Guatavita-Leticia-Puerto Nariño-Leticia-Iquitos-Nauta-Tarapoto-Moyabamba-Cuenca-Quito-Pasto-Bogotá-Cali
De plekken die ik na bijna 4 maanden reizen aan mijn 'been there done that' lijstje mag toevoegen. Zo anders dan mijn vorige reis, maar beide zo geweldig geweest. Met alle mooie dingen die ik heb mogen doen, waarvan ik bijna alles wel een keer benoemd heb in mijn blogs, alhoewel er ook nog zoveel meer te vertellen zou kunnen zijn, heb ik me deze reis echt een aantal keer dankbaar gevoeld voor de mogelijkheden die zo normaal voor ons zijn. Ik heb deze reis echt intens kennisgemaakt met het Zuid-Amerikaanse leven, in plaats van alleen het toeristisch Zuid-Amerikaanse leven. Er valt nog zoveel meer te ontdekken, maar voor nu ben ik meer dan tevreden met al deze ervaringen. Alle mensen die ik heb mogen leren kennen, met wie ik geweldige herinneringen deel, die misschien nog wel eens ooit een vervolg zullen krijgen. Alle mooie natuur die ik heb gezien, alle mooie cultuur, waaronder de ontelbare feestdagen en ga zo maar door. Af en toe wat klagen hoort erbij en net als in het gewone leven is echt niet iedere dag zo geweldig als wat je wel graag op social media laat blijken, ook op reis lig je af en toe huilend alleen in bed, om wat voor reden dan ook, misschien zelfs wel vaker dan in het gewone leven, maar op een of andere manier denk ik wel dat je juist daardoor jezelf leert kennen. Zo weet ik nu beter waar mijn grenzen liggen voor mezelf en voor andere personen, dat ik eigenlijk helemaal niet zo'n angstig persoon ben als ik altijd dacht en dat ik, ondanks mijn extreme klunzigheid en mijn onlogische logica toch prima in staat ben om voor mezelf en anderen te zorgen, ook als de omstandigheden dat wat moeilijker maken ooit. Aan de andere kant ben ik achter mijn totale onbekwaamheid tot het maken van plannen en me daaraan houden, gekomen, tot het voorbereiden van dingen die ieder normaal mens tot in de puntjes zou voorbereiden en achter de moeilijkheden die ik regelmatig heb met de balans houden tussen uitgaan van het goede van de mens en naïef zijn, gekomen. Nu ben ik echt klaar om weer wat te gaan doen met mijn leven, hard te gaan werken voor mijn studie, mijn sportleven weer op te pakken, en me op andere manieren nuttig te voelen in de wereld. Ik ben erachter gekomen dat een laagje make-up en een borstel door je haar absoluut niet noodzakelijk zijn om je leven leuk te maken, maar dat het juist na een periode van redelijke verslonzing wel echt kan helpen om je, al is het maar voor een avondje, even fijner en echt verzorgd te voelen en energie te geven. Ik had verwacht dat ik wel voldoende oppervlakkig zou zijn (niet in positieve zin) om niet te veranderen door een jaar te gaan reizen, maar het doet echt wat met je. Je gaat andere dingen belangrijk vinden, ook al geloofde ik dat van tevoren echt niet, je wordt nog veel ruimdenkender, en je groeit, echt waar.
En waar ik nooit bij stil heb gestaan is dat ik heel erg blij ben dat ik uit Nederland kom. We zijn blijkbaar echt een land dat in de hele wereld wordt gezien als een klein, grappig, liberaal landje, dat het op de een of andere manier goed doet op veel fronten en we verbazen heel de wereld met onze magische manier van het leven met zoveel water. Maar vooral de vrije manier van denken, waarvan ik heb gezien dat die bij heel erg veel mensen ontbreekt en wat ik dan ook echt als gebrek zie, daar ben ik wel zo blij mee. Het niks is te gek, iedereen mag doen en laten en zijn wat ie wil en nergens echt problemen mee hebben, dat is blijkbaar niet vanzelfsprekend. Ik ben bij uitstek blij dat ik niet uit de Verenigde Staten kom, waar, uitzonderingen daargelaten en dit baseer ik op eigen ervaring, niet op vooroordelen, mensen vaak echt onwetend zijn over de rest van de wereld en simpelweg geen andere taal kunnen of willen leren, omdat het daar gewoon niet nodig is om iets anders dan Engels te spreken, precies dezelfde reden dat er in Zuid-Amerika, afgezien van de hoofdsteden, niet veel Engels gesproken wordt; men heeft alleen Spaans nodig. Opgroeien hier in Nederland betekent over het algemeen van begin af aan al omringd zijn door en leren over andere landen, gewoontes en talen en dat is voor mij echt zo veel waardevoller dan ik ooit gedacht had, nu voor mij gebleken is dat dit niet de standaard is.
After all ben ik superblij met dit hele jaar, ook met de maanden die ik in de kas full-time heb gewerkt, wat niet echt inspirerend is ofzo, de weken dat ik 60 uur per week poetste en al deze tijd in Nederland waarin ik van zoveel leuke dingen heb moeten afzien om te sparen voor mijn reizen. En zoals gezegd, niet alles op reis is leuk, maar ook de negatieve ervaringen zijn uiteindelijk waardevol.
Op naar Groningen!
De plekken die ik na bijna 4 maanden reizen aan mijn 'been there done that' lijstje mag toevoegen. Zo anders dan mijn vorige reis, maar beide zo geweldig geweest. Met alle mooie dingen die ik heb mogen doen, waarvan ik bijna alles wel een keer benoemd heb in mijn blogs, alhoewel er ook nog zoveel meer te vertellen zou kunnen zijn, heb ik me deze reis echt een aantal keer dankbaar gevoeld voor de mogelijkheden die zo normaal voor ons zijn. Ik heb deze reis echt intens kennisgemaakt met het Zuid-Amerikaanse leven, in plaats van alleen het toeristisch Zuid-Amerikaanse leven. Er valt nog zoveel meer te ontdekken, maar voor nu ben ik meer dan tevreden met al deze ervaringen. Alle mensen die ik heb mogen leren kennen, met wie ik geweldige herinneringen deel, die misschien nog wel eens ooit een vervolg zullen krijgen. Alle mooie natuur die ik heb gezien, alle mooie cultuur, waaronder de ontelbare feestdagen en ga zo maar door. Af en toe wat klagen hoort erbij en net als in het gewone leven is echt niet iedere dag zo geweldig als wat je wel graag op social media laat blijken, ook op reis lig je af en toe huilend alleen in bed, om wat voor reden dan ook, misschien zelfs wel vaker dan in het gewone leven, maar op een of andere manier denk ik wel dat je juist daardoor jezelf leert kennen. Zo weet ik nu beter waar mijn grenzen liggen voor mezelf en voor andere personen, dat ik eigenlijk helemaal niet zo'n angstig persoon ben als ik altijd dacht en dat ik, ondanks mijn extreme klunzigheid en mijn onlogische logica toch prima in staat ben om voor mezelf en anderen te zorgen, ook als de omstandigheden dat wat moeilijker maken ooit. Aan de andere kant ben ik achter mijn totale onbekwaamheid tot het maken van plannen en me daaraan houden, gekomen, tot het voorbereiden van dingen die ieder normaal mens tot in de puntjes zou voorbereiden en achter de moeilijkheden die ik regelmatig heb met de balans houden tussen uitgaan van het goede van de mens en naïef zijn, gekomen. Nu ben ik echt klaar om weer wat te gaan doen met mijn leven, hard te gaan werken voor mijn studie, mijn sportleven weer op te pakken, en me op andere manieren nuttig te voelen in de wereld. Ik ben erachter gekomen dat een laagje make-up en een borstel door je haar absoluut niet noodzakelijk zijn om je leven leuk te maken, maar dat het juist na een periode van redelijke verslonzing wel echt kan helpen om je, al is het maar voor een avondje, even fijner en echt verzorgd te voelen en energie te geven. Ik had verwacht dat ik wel voldoende oppervlakkig zou zijn (niet in positieve zin) om niet te veranderen door een jaar te gaan reizen, maar het doet echt wat met je. Je gaat andere dingen belangrijk vinden, ook al geloofde ik dat van tevoren echt niet, je wordt nog veel ruimdenkender, en je groeit, echt waar.
En waar ik nooit bij stil heb gestaan is dat ik heel erg blij ben dat ik uit Nederland kom. We zijn blijkbaar echt een land dat in de hele wereld wordt gezien als een klein, grappig, liberaal landje, dat het op de een of andere manier goed doet op veel fronten en we verbazen heel de wereld met onze magische manier van het leven met zoveel water. Maar vooral de vrije manier van denken, waarvan ik heb gezien dat die bij heel erg veel mensen ontbreekt en wat ik dan ook echt als gebrek zie, daar ben ik wel zo blij mee. Het niks is te gek, iedereen mag doen en laten en zijn wat ie wil en nergens echt problemen mee hebben, dat is blijkbaar niet vanzelfsprekend. Ik ben bij uitstek blij dat ik niet uit de Verenigde Staten kom, waar, uitzonderingen daargelaten en dit baseer ik op eigen ervaring, niet op vooroordelen, mensen vaak echt onwetend zijn over de rest van de wereld en simpelweg geen andere taal kunnen of willen leren, omdat het daar gewoon niet nodig is om iets anders dan Engels te spreken, precies dezelfde reden dat er in Zuid-Amerika, afgezien van de hoofdsteden, niet veel Engels gesproken wordt; men heeft alleen Spaans nodig. Opgroeien hier in Nederland betekent over het algemeen van begin af aan al omringd zijn door en leren over andere landen, gewoontes en talen en dat is voor mij echt zo veel waardevoller dan ik ooit gedacht had, nu voor mij gebleken is dat dit niet de standaard is.
After all ben ik superblij met dit hele jaar, ook met de maanden die ik in de kas full-time heb gewerkt, wat niet echt inspirerend is ofzo, de weken dat ik 60 uur per week poetste en al deze tijd in Nederland waarin ik van zoveel leuke dingen heb moeten afzien om te sparen voor mijn reizen. En zoals gezegd, niet alles op reis is leuk, maar ook de negatieve ervaringen zijn uiteindelijk waardevol.
Op naar Groningen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
