descansar un poco

De les ging verbazend goed, alleen mijn woordenschat was drastisch minder dan normaal. Nagenietend van mijn leuke avond en van het moment genietend in de zon, kreeg ik te horen dat 'nosotros vamos a tomar desayuno', we gaan ontbijten met zijn allen, als tweede deel van de les. Vooruit dan maar, omdat het moet. Een half uurtje later zitten we in een zaakje met allen een bord met een zeer uitgebreid ontbijt voor onze neus (ik noem maar wat: pancakes en roerbakei met bacon) en ik ook nog met een heerlijke café mocha. Goed katerontbijtje, which is totally irrelevant for me, but anyways. Aan de tafel zaten 2 leraren, waarvan de een het sowieso ook zwaar had, dat was wel te merken in de les: we hebben een half uur besproken welke drankjes lekker zijn en welke niet en waarom, en verder kwam er niet zoveel uit hem :). En er zaten 4 Duitse leerlingen bij, waarvan er in ieder geval 3 een zware dag hadden. En ik, als enige niet geslapen, was helemaal fris. Wat is het leven toch oneerlijk. Na het ontbijt, is iedereen dan ook gaan rusten (descansar) en ik had me voorgenomen aan mijn blogs te werken. Helaas helaas, mijn tablet wilde maar niet snel genoeg opladen en ik zat maar een beetje te wachten bij de school, dus heb ik het ook opgegeven en ben ik naar huis gegaan, de blogs komen morgen wel. Daar ben ik dan ook in slaap gevallen, om na het eten verder te gaan met mijn dutje. Helaas was er verrassend genoeg geen animo om weer te gaan, dus daar heb ik me maar bij neergelegd. Jaja, spannend dagje!