Salkantaytrek, dag 3

Vandaag is de rustigste dag van allemaal. We mogen uitslapen tot 7 uur, wat een luxe, waarna we lekker rustig aan mogen doen en rond 8 uur weggaan uit Santa Theresa, met een busje. Dat brengt ons naar Hidroélectrica (geen idee hoe je het schrijft), het dorpje waar we onze wandeling, die maar een 2.5 uur gaat duren, beginnen. De wandeling volgt volledig het treinspoor van dorpje 1 naar dorpje 2 en is heerlijk vlak, maar bezaaid met grote (en kleine) stenen, wat het redelijk onmogelijk maakt om te bewandelen. Maar we klagen niet! Uiteindelijk was het allemaal best te doen. Onze Amerikaan bleef gezellig achter met de gids, waar we ondertussen al wel aan gewend zijn. Alhoewel, er zijn ook momenten geweest dat onze gids praktisch vooruit rende, ik geloof in de hoop dat wij ook sneller zouden gaan, maarja dat is vrij nutteloos aan het einde van een lange hike. Maar goed, als de Amerikaan de Kennedymars zou lopen, zou hij op zijn minst 3 dagen nodig hebben. Wij dus lekker vooruit gelopen en aan het einde netjes gewacht en met zijn allen het dorpje binnengelopen, waar we bijzonder ontvangen werden, met traangas. Jaja, zo maak je nog eens wat mee. Er was net die dag en de dag ervoor een protest in Aguas Calientes, het dorpje waar je sowieso doorheen moet om naar Machu Picchu te gaan, wat betekende dat er allerlei boze mensen op straat waren en bijna nog meer (boze) politie, vrijwel alle winkels, restaurantjes en ho(s)tels gesloten waren en dat je op moest passen als je dan toch een restaurant gevonden had dat wel stiekem open was, dat er geen stenen door het raam gegooid werden. Toch hebben we niet heel veel hinder van dit alles ondervonden, alleen dat we in een extreem duur restaurant een drankje en een bak nacho's naar binnen hebben gewerkt. Voor dat geld had ik in Cusco zeker 5 keer kunnen avondeten :). Maar goed, het dorpje hebben we nu wel op een andere manier leren kennen, aangezien er bijna geen toeristen te vinden waren en de sfeer toch wat anders was dan normaal (gok ik zo), in plaats van alweer het zoveelste toeristische dorpje met alleen maar mensen die geld willen verdienen. Ons hostel was zeer oké, met een bed dat heerlijk lag (in plaats van het dorpje verkennen heb ik zo'n 3 uur liggen slapen 's middags...) en een fatsoenlijke badkamer, waar ik gelukkig van word. Helaas was het water van de douche niet warm, maar toch kon ik wel genieten van het even opfrissen, want wat waren we vies... Al gauw na het veel te dure drankje :), zijn we gaan eten in een wat geschikter, gesloten maar open restaurant, waarna we nog wat boodschappen zijn gaan doen ter voorbereiding van morgen en al gauw uitkwamen bij een bakkerijtje, waar ik bijzonder (on)gelukkig werd door wat ik zag. Wat waren daar veel lekkere dingen te krijgen en wat jammer dat het zo ongezond en duur is... Uiteindelijk heb ik het voor elkaar gekregen maar 1 ding uit te zoeken om mee te nemen morgen, wat een hele prestatie is, gezien mijn extreme incapabiliteit tot keuzes maken. Daarna was het tijd om terug te gaan naar het hostel, aangezien om half 4 alweer op moesten staan. Alle spulletjes klaargelegd, mijn kleertjes nog even half-half uitgewassen en te drogen gehangen in de hoop dat het nut zou hebben voor die 4/5 uurtjes en tijd om te slapen. Een bijzonder dagje zo in een dorp in protest.