Er gaat een wereld voor je open bij de Spaanse les

Wat leuk, mijn eerste Spaanse les. Voor het eerst sinds ik hier ben, staat de wekker, op zich onnodig want ik slaap hier steeds zo vroeg dat ik rond 5/6 uur al 3 keer wakker ben geweest, maar toch leuk voor het idee. Ik had er zin in vanmorgen. Een beetje structuur, iets te doen, en ik zou de weg naar de rest van Cusco terugvinden, aangezien mijn gastmoeder me nog een keer ernaartoe zou brengen. Wat was het een leuke dag zeg. van half 9 tot 1 Spaanse les gehad met een half uurtje pauze. De leraar is Peruaans (joh), redelijk jong en grappig, erg droge humor. De gebaren en geluiden die in de les gebruikt worden om bepaalde dingen uit te drukken zijn filmenswaardig. Ik zit bij een Duits meisje en een Israelische man in de klas, heel divers, waardoor je ook echt nog eens nieuwe dingen hoort. Een mooie Duitse, Israelische en natuurlijk Peruaanse input in alles wat ik hier leer. De Israeliër heeft nog eens 'Far-Eastern studies' gedaan, wat natuurlijk nog meer aan de diversiteit toevoegt. Zo is het al gegaan over verschillende martial arts, zoals Tai chi (geen idee hoe je het schrijft), verschillende soorten yoga, religies in de landen van herkomst, heel veel verschillende gerechten (ik ben erachter dat ze ook andere dingen hebben hier dan kip =blije ik), en zo heb ik uitgelegd wat doopnamen zijn. Nou ik geloof niet dat ik al eerder zo vreemd ben aangekeken (en dat is toch al vaker voorgekomen), ze keken alsof ze water zagen branden. 'Maar die namen staan niet in je paspoort toch?' 'Jawel, die staan er wel in. Maar het zijn niet namen waarmee mensen mij aanspreken.' In mijn beste Spaans heb ik het doopritueel uitgelegd, totdat ik erachter kwam, met dank aan Joan de docent, dat het bijna hetzelfde is als het Engelse 'to baptize', beter dan mijn 'als je als baby van ongeveer 5 weken (?) naar de kerk gaat, met dat water...' Baptista dus :). Na het doopnamen tafereel en alle andere zaken die de revue gepasseerd zijn, was de les afgelopen, tijd voor een lunch, die bestond uit een gerecht met rijst, friet en, jawel, rundvlees! Genieten. Daarna nog even onverwachts teruggegaan naar San Blas (de school), ik had geen idee waar we naartoe liepen totdat het meisje met wie ik had gegeten ineens afdraaide en ik me realiseerde dat we weer bij de school waren. De hele middag heb ik hier zitten genieten van de zon (verrassend, die blijft voorbijkomen in mijn verhalen), de mensen om me heen met wie ik Engels, Duits en Nederlands kon praten, heerlijk na al dat Spaans afgelopen weekend, en de Wifi :D. Ik heb nog nooit doorgehad dat je internet zo kunt missen als je wat alleen in een bepaalde omgeving bent. Afgelopen weekend zat ik toch alleen in een gastgezin, veelal op mijn kamer, waar ik dan wel mooi ooit wat kon schrijven over mijn dag, maar niets ervan kon delen. Ook rondlopen door Cusco was superleuk, maar het is ook fijn om eens wat te kunnen appen of facebooken, aangezien er in mijn deel van Cusco maar weinig toeristen zitten en je dus maar weinig aanspraak hebt. Gelukkig is dat in San Blas (de regio) veel beter. Daar zitten +/- 100.000 toeristen ( :) ), waardoor je je social media al een stuk minder nodig hebt. Echt genieten dus. In plaats van wandelend en slapend de dag doorkomen dit nu heerlijk kletsend en luisterend naar alle verhalen doen. En zoals gewoonlijk, aangezien dit toch al zo'n 24 uur niet gebeurd was, op de terugweg verkeerd gelopen. In plaats van alle drukke straten met winkeltjes en dergelijke, kies ik voor een omweg waar het bijzonder rustig was en waar vrijwel niets te zien was behalve hoge blauwe muren. Gelukkig is Cusco erg veilig, vooral in vergelijking met bijvoorbeeld Quito (Ecuador) of Lima (Peru). Dus met een stapje harder lopen, is alles toch weer goedgekomen. Van mijn plannen om de weg goed in me op te nemen en de tijd bij te houden die ik nodig heb om van/naar school te komen is echter weinig terechtgekomen, dus dat wordt een leuke uitdaging morgen. Hopelijk kan ik het in één keer vinden, want te laat komen op je tweede dag is nog steeds niet zo netjes...